Zekeriya Tamir'in Gece ve Gündüz (Leyl ve Nehar) Adlı Hikayesinin Tahlili

Özet

Her toplulukta olduğu gibi Araplar arasında da çok eskiden beri birtakım menkıbeler, masal ve
hikâyeler bulunmaktaydı. Ancak modern anlamda Arap kısa hikâyeciliği on dokuzuncu
yüzyılın ortalarından itibaren Batı ile karşılaşmanın sonucu olarak, Batı edebiyatındaki
örneklerine yakın olan çalışmalarının verilmeye başlamasıyla, Suriye'de modern hikâye ortaya
çıkmıştır. Bu çerçevede ortaya çıkan Zekeriyâ Tâmir, Modern Arap kısa hikâyesine farklı tarz
katmış, Suriye edebiyatının ve Arap âleminin kısa hikâye alanında en çok okunan ve eserleri
farklı dillere çevrilen önemli kısa hikâye yazarlarından biri olmuştur. Tâmir, 1931 yılında
Suriye'nin Şam şehrinde doğmuş, tahsiline maddî imkânsızlıklar nedeniyle ilköğretim
aşamasında bırakmak zorunda kalmış olsa da o, hayatın zor şartlarına teslim olmamış kendini
yetiştirmiştir. Bu yetişme sürecinde, Dünya Modern Edebiyatından Jean-Paul Sartre, Franz
Kafka, Albert Camus ve dünya edebiyatına etki eden diğer yazarların eserlerini de okuyup
etkilenen Yazar, daha ziyade sosyal, siyasî, toplumsal ve kültürel içerikli hikâyeler yazmıştır.
Hikâyelerinde romantizm, İzlenimcilik, saçmacılık, dışavurumculuk ve sembolizm gibi anlatım
tarzını görmek mümkündür.Bu çalışmada Tamir’in ‘Hısrım’ kitabında yer alan ‘leyl ve nehar’
hikayesi incelenmiştir.1