A CONTRASTIVE ANALYSIS OF NEGATIVITY IN ARABIC AND TURKISH A Contrastive Analysis of Negativity in Arabic and Turkish

Main Article Content

Erdinç Doğru
Bashar B. YOUNES Bashar B. YOUNES

Abstract

تهدف هذه الدراسة التقابلية إلى الكشف عن أوجه الشبه والاختلاف بين أساليب النفي في اللغة العربية والتركية اعتماداً على المنهج الوصفي والتحليلي، لغرض تذليل المعوقات والمشكلات التي تواجه متعلمي أسلوب النفي في اللغة العربية من الطلبة الأتراك؛ بسبب اختلاف لغتهم الأم عن اللغة العربية، وانتهى البحث بتقديم الحلول والمقترحات التي تسهم في تذليل تلك الصعوبات.


وتوصل البحث إلى نتائج أبرزها وجود أوجه شبه واختلاف بين اللغتين العربية والتركية في أسلوب النفي، من أوجه التشابه اشتراك اللغتين في بعض الأدوات مثل الأداة (غير) ووجود أدوات نفي خاصة بالأفعال والأسماء في اللغتين، واختلاف أدوات النفي بحسب الزمن والدلالة.


ومن أوجه الاختلاف بين اللغتين أن بعض أدوات النفي بالعربية تعمل ضمن شروط محددة، وتؤثر في إعراب الكلمة اللاحقة، وأغلب أدوات النفي في العربية تستخدم في دلالات أخرى غير النفي فمثلاً (ما) يمكن أن تكون استفهامية أو موصولة أو موصوفة أو زائدة أو تعجبية وغيرها.

Article Details

How to Cite
Doğru, E., & Bashar B. YOUNES, B. B. Y. (2025). A CONTRASTIVE ANALYSIS OF NEGATIVITY IN ARABIC AND TURKISH: A Contrastive Analysis of Negativity in Arabic and Turkish. Journal of Linguistic Studies, 3(2). https://doi.org/10.5281/zenodo.18097262
Section
Articles

References

Banguoğlu, T. (1974). Türkçenin Grameri. Baha Matbaası, İstanbul.

Boz, E, (2015). Türkiye Türkçesi Biçimsel ve Anlamsal İşlevi Biçimbilgisi. (4. Baskı). Gazi

Kitabevi, Ankara.

Bozkurt, F. (2017). Türkiye Türkçesi. (5. Baskı). Eğitim Yayınevi, Konya.

Çalışır, S. (2007). Türkçede Bilimsel Metinlerde Olumsuzluk. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.

Elveren, A. (2018). Türkçede Zamanlar. (3. Baskı). Akdem Yayınları, İstanbul.

Ercilasun, A. (2007). Türk Lehçeleri Grameri. (1. Baskı). Akçağ Yayınları, Ankara.

Ergin, M. (2009). Türk Dil Bilgisi. Bayrak, İstanbul.

Hengirmen, M. (2006). Türkçe Temel Dilbilgisi. (5. Baskı). Ankara.

Hengirmen, M. (2015). Arapça Açıklamalı Türkçe Dilbilgisi. Tercüme ve Arapçalaştırma:

SUÇİN, M. H. (2. Baskı). Engin Yayınevi, Ankara.

Hirik, E. (2010). Türkiye Türkçesinde Olumsuzluk Eki. Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale.

İlhan, N., & Kabadayı, C. (2017). Türk Dilinde Olumsuzluk. (2. Baskı). Kesit Yayınları.

Karahan, L. (2010). Türkçede Söz Dizimi. (15. Baskı). Akçağ Yayınları, Ankara.

Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi. (3. Baskı). Türk Dil Kurumu,

Ankara.

Korkmaz, Z. (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü. (1. Baskı). Ankara.

Teker, Z. (2021). Doğrudan Türkçe Dilbilgisi. (1. Basım). Godoro Yayıncılık, İstanbul.

Türk Dil Kurumu, (1988). Türkçe sözlük. (8. Baskı). Ankara.

Özkan, B. (2006). Türkçede Dilbilgisel Terim Olarak Olumlama ve Olumsuzlama. Ç.Ü.

Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1).

Vardar, B. (2007). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. (2. Baskı). İstanbul.